W 2011 roku z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru odbył się na DZIEŃ TEATRU NA MOKOTOWIE. Projekt realizowany wspólnymi siłami przez Urząd Dzielnicy Mokotów, teatry miejskie, teatry prywatne i teatry prowadzone przez organizacje pozarządowe oraz domy kultury spotkał się z ogromnym zainteresowaniem mieszkańców. Bilety na wszystkie spektakle rozeszły się w niecałą godzinę.
Powodzenie ubiegłorocznej edycji, spowodowało, iż w tym roku teatralne święto na Mokotowie potrwa 4 dni: od 19 do 22 kwietnia 2012, a w programie znalazły się 22 wydarzenia. Do udziału w projekcie w tym roku zaproszone zostały wszystkie teatry działające w Dzielnicy Mokotów oraz Domy Kultury.
Można powiedzieć, że „Mokotów teatrem stoi” – gdyż działa tu: 7 stałych teatrów: Scena Przodownik, Teatr Baza, Teatr Druga Strefa, Teatr Guliwer, Teatr Kwadrat, Teatr Nowy i Videoteatr Poza (których repertuar i działalność jest bardzo zróżnicowana); a także 4 Dzielnicowe Domy Kultury: Dorożkarnia, Kadr, Służewski Dom Kultury, Łowicka i Młodzieżowy Dom Kultury (które zajmują się upowszechnianiem kultury teatralnej) oraz Szkoła Aktorska Jana i Haliny Machulskich, Ognisko u Machulskich i wielu twórców niezależnych.
Podczas tegorocznych Dni Teatru na Mokotowie każdy znajdzie coś dla siebie: od farsy, przez klasykę, dramat współczesny, teatr lalek dla dorosłych po autorskie spektakle czy też spektakl dyplomowy szkoły aktorskiej. Miłośnicy teatru alternatywnego na pewno z przyjemnością obejrzą filmy dokumentalne o teatrach działających w latach 70-tych i 80-tych XX wieku.
W programie Dni Teatru na Mokotowie przygotowano również atrakcje dla najmłodszych i młodych widzów: spektakl „Kopciuszek” w Teatrze Guliwer oraz spektakl z warsztatami teatralnymi „Beata co bajki wyplata”. A dla tych, co chcą spróbować własnych sił na scenie: Ognisko u Machulskich przygotowało dni otwarte – w sobotę 21.04. dla 11–14 latków, w niedzielę 22.04. dla 14–17 latków.
Wstęp na wszystkie wydarzenia Dni Teatru na Mokotowie jest bezpłatny. Bezpłatne bilety wstępu będą wydawane w kasie Teatru Druga Strefa (ul. Magazynowa 14A) od godziny 10.00 w dniu 16 kwietnia 2012 roku do wyczerpania puli biletów.
Festiwal DNI TEATRU NA MOKOTOWIE jest przykładem dobrych praktyk współpracy Urzędu Dzielnicy, Samorządowych Instytucji Kultury, Organizacji Pozarządowych i twórców niezależnych. Organizatorzy wyrażają nadzieję, że tegoroczna edycja będzie cieszyła się nie mniejszym powodzeniem, niż poprzednia, przez co DNI TEATRU NA MOKOTOWIE na stałe zagoszczą na kulturalnej mapie Warszawy.
Szczegółowy harmonogram wraz z opisami wydarzeń:
CZWARTEK 19.04.2012
godz. 20:00
HARPER REGAN
Spektakl dyplomowy w wykonaniu uczniów Szkoły Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich
Teatr Druga Strefa ul. Magazynowa 14 a
Autor: Simon Stephens; Tłumaczenie: Michal Ratyński; Reżyseria: Katarzyna Łęcka; As.Reż.: Michał Piskorski; Światło: Karolina Gębska; Inspicjent: Michał Pietrzykowski; Scenografia I Kostiumy: Zespół
Obsada: Harper - Izabela Górska, Sandra Stencel; Barnes/Mickey - Grzegorz Jarek; Tobias/James - Patryk Pawlak; Seth - Hubert Podgórski; Sarah - Dorota Chwedorowicz; Justine - Paula Pupiec; Alison - Aleksandra Matlingiewicz
Współczesny dramat brytyjski Simona Stephensa to historia kobiety, która stoi u progu życiowej przemiany. Uwięziona w strukturach korporacji, zmęczona relacjami rodzinnymi opartymi na przyklejonych do twarzy uśmiechach, wybiera się w podróż... Napotkani na drodze ludzie uświadamiają jej, że każdy ma w sobie czerń i biel. Czy ukryta za maską przykładnej żony i karnej pracownicy Harper skorzysta z okazji jaką niesie jej życie?
19.04.2012 godz. 20:00
Hommage à RÓŻEWICZ
VIDEOTEATR POZA w Pałacyku Szustra, przy ul. Morskie Oko 2
Aranżacja videoprzestrzeni, scenariusz, obrazy i reżyseria: Piotr Lachmann
Kompozycja muzyczna: Marcin Barycki
Występują: Jolanta Lothe, Jarosław Boberek oraz wirtualnie Tadeusz Różewicz
Pierwsze nagranie z Tadeuszem Różewiczem pochodzi z października 1980 r. Miało miejsce w Krakowie. Peter Lachmann był wtedy jeszcze przykładnym tłumaczem poezji, prozy i dramatów Tadeusza Różewicza (m.in. „Starej kobiety wysiadującej”) na język niemiecki. Kolejne nagrania realizowane były na przestrzeni trzech dziesięcioleci w różnych miejscach, m.in. w siedzibie Videoteatru Poza w warszawskim Pałacu Szustra, mieszkaniu Jolanty Lothe, warszawskich hotelach , pracowni Jerzego Tchórzewskiego, w Domu Literatury, wielokrotnie w mieszkaniu Ryszarda Przybylskiego (dokumentuje to poemat Różewicza Tempus Fugit z tomu „Wyjście”, Wrocław 2004), Domu Pracy Twórczej w Konstancinie,we Wrocławiu, na Górze Ślęzy i w Gliwicach.
Niektóre materiały weszły do realizowanego Videotryptyku p.t. „Tadeusz Różewicz-twarz poezji”. Prezentacja pierwszej niemieckojęzycznej części odbyła się w 1995 r. w Berlinie w ramach Festiwalu „grenzenlos. Warschau- ‑Berlin, kulturelle Begegnung mit Polen” w Instytucie Kultury Polskiej z udziałem Tadeusza Różewicza, premiera polskojęzyczna w ramach otwarcia „Sceny Poezji” Videoteatru 18 maja 1996 r. z udziałem poety oraz w Gliwicach. (Drugi raz gościliśmy Tadeusza Różewicza na Scenie Poezji 27 stycznia 2003). Prezentacja drugiej części p.t. „Tadeusz Różewicz-deutsche Gedichte und Geschichte”(TR-niemieckie wiersze i historia) odbyła się 21 października 2000 r. we Frankfurcie nad Menem. Prezentacja trzeciej części p.t. „Pojednanie mimo wszystko” 2 października 2007 w Kamieniu Śląskim i 3 października we Wrocławiu.
Fragment nagrania z Gliwic wszedł również do spektaklu „Hamlet gliwicki” Piotra Lachmanna (2006).
Piątek 20.04.2012
godz. 19:00
ALA Z ELEMENTARZA
Scena Przodownik ul. Olesińska 21
Reżyseria: Agnieszka Glińska; Scenografia: Agnieszka Zawadowska; Muzyka: Ygor Przebindowski; Reżyseria światła: Magda Górfińska; Kierownictwo produkcji: Magdalena Romańska; Inspicjent: Julian Potrzebny
Występuje: Zuzanna Fijewska-Malesza
"Ala z elementarza" to wspomnienia pierwowzoru bohaterki "Elementarza" Falskiego, Ali (która ma kota), z czasów dzieciństwa przed wojną i dorastania w jej trakcie.
Historia zaczyna się sielankowo. Dzieciństwo w Łodzi, w zamożnej inteligenckiej rodzinie lekarskiej. W rodzinie żydowskiej, ateistycznej, w której w ogóle nie porusza się tematów związanych z religią. Do kościoła prowadza dziewczynkę (w tajemnicy) niania. Dziewczynka pewnego dnia słyszy od siostry szarytki: "Przykro mi Alinko, ale nie możesz zostać na lekcji. Nie wiedziałam, że jesteś Żydóweczką". Kilka dni później druhna nie przyjmuje Ali do zuchów: "Żeby należeć do zuchów trzeba być katoliczką, trzeba chodzić do kościoła i do komunii. A ty jesteś Żydóweczką".
Wspomnienia Ali nie są wyłącznie opisem faktów historycznych. To opowieść dziewczynki, a potem dziewczyny, która miała swoje przemyślenia, swoje problemy i która po prostu starała się żyć w takim czasie, w jakim jej przyszło. Nie opisuje ekstremalnych wydarzeń, nie rozpacza, nie przeraża się tym co widzi, tylko jak dziecko pisze jak jest. To są zwierzenia młodego człowieka, z problemami i radościami takimi, jakie ma każdy. - mówi Zuzanna Fijewska-Malesza.
