Wierszyk dla dzieci - Żabki
Przez ulicę przeskakuje cała chmara żabek,
bo za drogą, wśród zarośli jest niewielki stawek.
Niebezpieczne to wędrówki, lecz one nie wiedzą,
część rozjadą samochody, inne boćki zjedzą.
W wodzie w pary się dobiorą, żeby się rozmnożyć,
by potomstwa się doczekać, muszą skrzeku złożyć.
Z niego zrobią się kijanki - są bardzo żywotne,
jak przecinki wyglądają - bez nóg i bez rączek.
Za czas krótki widać żabki całkiem wykształcone,
gdy kończyny się pojawią zanika ogonek.
Ludzie jedzą żabie udka, one ważki, chrząszcze,
koncertują rechocząc w bagnie, w wodzie i łące.
