Wierszyk dla dzieci - Grygoły – z cyklu Jantowe przygody
Jantek! Chono tu do babki,
co tam dzisiyej w lani było?
Znowuk nie wziuneś śniadanki,
z głodu pewnie cię zemglyło.
De no kajyt, zaro szpycne,
Jantek już wiy co się świynci.
Szrajbniy babka pod tum notkum,
łociec klapioka nakryci.
Za grygoły mosz te lufę?
Babka pyto się szczawika.
Nooo – grygolić, to jo umiem,
łociec za to ci naftyko.
Schowum kopel do bratnika,
łojcu powiym, że dzieś wsiunk.
Jakby wrazie się zapytoł,
nie wyblubrej babka mu.
Szczelył by mi na motyke,
że bez tydzień bym nie siednuł.
- Dziś łogarkum się nie wtyko,
dobrym słowym z nimi trzebno -
Aldona Latosik
25 X 2016
©
ilustr. ze strony gwara poznańska
Objaśnienie:
Grygoły – bardo niestaranne pismo
Chono tu – chodź tutaj
Śniadanka – wisząca na szyi torebka do śniadania
Zemglyło – zemdliło
De no – podaj
Szrajbnąć – podpisać
Lufa - dwója
Notka - uwaga
Klapiak – ucho
No – tak
Naftykać – nabić (dać klapsy)
Kopel – pasek
Motyka - pupa
Bratnik – piekarnik
Łogary - dzieci