„To nic, że urodziłem się na kaczym podwórku.
Ważne, że wylęgłem się z łabędziego jaja.”
/”Brzydkie kaczątko” Hans Christian Andersen/
Hans Christian Andersen (urodził się 2 kwietnia 1805, zmarł 4 sierpnia 1875). Jego twórczość zna niemal każde dziecko. Na jego utworach wychowało się wiele pokoleń.
Urodził się w ubogiej rodzinie - jego ojciec był szewcem, a matka Anna Marie Andersdatter praczką Ojciec wieczorami czytał mu bajki francuskiego poety z XVII wieku La Fontaine’a. Baśnie opowiadała młodemu Andersenowi także babcia.
„Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga.”
/Hans Christian Andersen/
W 1818 roku ojciec Andersena zmarł, a on sam rok później, mając zaledwie czternaście lat, postanowił opuścić rodzinne miasto, by dalej się kształcić. Był marzycielem. Marta Ziółkowska-Sobecka opisała jego wędrówkę po Kopenhadze w poszukiwaniu szczęścia: „w stolicy Danii był sam, nikogo nie znał, był nieładny, biednie ubrany, mówił śmieszną gwarą i miał dziwaczne marzenia. Kłaniał się więc wszystkim grzecznie, jakby przepraszał za to, że żyje i stukał do różnych drzwi, szukając kogoś, kto go przygarnie.
I jak to w bajkach bywa, znalazł się ktoś kto sierocie pomógł. Jego wybawicielami zostali: śpiewak Siboni będący dyrektorem szkoły muzycznej oraz ówczesny dyrektor Teatru Królewskiego – Jonas Collin.
„Podróżować to żyć.”
/Hans Christian Andersen/
Andersen zdobył stypendium i podróżował po wielu krajach Europy. Podobno do pisania natchnęły go podróże po Włoszech. Kochał dzieci i im poświęcił swoją twórczość. Czwartego sierpnia będziemy obchodzić 136 rocznicę jego śmierci.
Źródła:
[1] J. Wullschläger, Andersen. Życie baśniopisarza. Przeł. M. Ochab, B. Sochańska. Warszawa 2005.
[2] M. Ziółkowska-Sobecka, Trudne baśnie. „Brzydkie kaczątko” H. Ch. Andersena. „Życie Szkoły”
1995, nr 3, s. 140
[3] H. Ch. Andersen, Baśnie. Przeł. S. Beylin. Wstęp A. Milska. Warszawa 1979, s. 17.