Wierszyk dla dzieci - Blask księżyca
Gdzieś wysoko zawieszony,
blaskiem rzuca po ulicach,
drogę światłem swym oświetlona,
za chmurami często znika.
W srebrnym blasku zakochani,
romantyczną widzą jasność,
rzuca światłem hen z otchłani,
nikt nie pstryknie, żeby zgasło.
Wielka kula z dziwną mocą,
we śnie wyprowadzić umie,
lśniącym srebrem świeci nocą,
z góry patrzy na świat dumnie.
Wraz z jutrzenką moc przygasa,
słońce świt już rozbudziło,
coraz mniej blasku przysparza,
spocznie, by nocą zalśniło.
Aldona Latosik
24.II.2012
