Wierszowana bajka dla dzieci - Zapomniana szmacianka
W przedpokoju, gdzieś przy butach,
biedna leży wzdłuż rozpruta.
Z brzuszka się wysnuwa wata,
jedna nóżka na bosaka.
Nici włosów potargane,
jak się bawić taką lalą.
Zuzka teraz Barbie tuli,
prezent to, od cioci Uli.
Swą szmaciankę w kąt rzuciła,
bo zniszczoną się znudziła.
Przyjaciółką była kiedyś,
miały wiele wspólnych przeżyć.
Do Zuzanki przyszła babcia,
co tu leży na tych kapciach?
To jest babciu lalka stara,
chodź zszyjemy lalę zaraz.
Babcia lalkę naprawiła,
z włosów piękny kok uwiła
i wyprała we wanience,
wszystkie plamy na sukience.
Już wygląda tak, jak nowa,
wnuczka Barbie w karton chowa.
Przeprosiła, że nie dbała,
choć ją kiedyś tak kochała.
Znowu mają wspólne sprawy,
wiele godzin na zabawy.
Babcia szyje jej spódniczki
a z ceratki ma trzewiczki.
Lala Zuzi wybaczyła,
że ją przedtem w kąt rzuciła,
zamieniła ją na Barbie,
choć to było niepoważne.
Tak nie można postępować,
gdy się podrze trza cerować.
Babcia jej pomaga chętnie,
ma do tego zwinne ręce.
Wie co przyjaźń jest prawdziwa,
takiej wnet się nie pozbywa.
Drobne rzeczy się wybacza,
uraz schować do pawlacza.
Aldona Latosik
02 I 2013