WIERSZOWANA BAJKA DLA DZIECI - „PRZYGODA PODCZAS OPALANIA"
Razu pewnego
pięknego dnia słonecznego
gdy Basia w ogródku się opalała
małego krasnoludka dojrzała
gdy krasnalek dojrzał Basię
bieży ukryć się w szałasie
goni Basia krasnoludka
małego bajkowego ludka
zagląda pod zielony krzaczek
widzi czerwony kubraczek
siedzi krasnoludek wystraszony
do listeczka przytulony
ten ludek maleńki
ma zielone spodenki
butki czerwone
czapkę z pomponem
długą siwą brodę
oczka szafirowe
chodź do mnie krasnoludku
mały bajkowy ludku
krzywdy ci nie zrobię
porozmawiamy chwilkę sobie
posadziła Basia krasnoludka na dłoni
na małym listku jabłoni
powiedz mi mój miły
gdzie się inne krasnoludki ukryły
dlaczego przed nami się chowacie
przecież dzieci kochacie
odpowiedzi nie dosłyszała
bo ją mama zawołała
prosiła by przerwała opalanie
bo udaru słonecznego dostanie
nie wolno na słońcu leżeć godzinami
bo to grozi oparzeniami
trochę Basia odpoczęła w domu
po czym wymknęła się po kryjomu
ponownie koc na słońcu rozłożyła
i wygodnie się na nim położyła
kiedy zamknęła oczy
usłyszała że ktoś do niej kroczy
szybko oczy otworzyła
znowu krasnoludka zobaczyła
stał pod krzaczkiem poziomek
gdzie ma swój maleńki domek
wiesz Basiu to jest bajkowy ogródek
powiedział wesoło mały krasnoludek
jeśli chcesz przeżyć wspaniałe przygody
musisz wypić ten kubek wody
to jest woda zaczarowana
z cudownego tajemnego dzbana
kubek Basi podał
i cichutko dodał
nie bój się kochanie
krótkie jest wody działanie
kiedy woda działać przestanie
na powrót do swego świata się dostaniesz
Basia nie zastanawiając się wodę wypiła
natychmiast dziwy zobaczyła
ten domek
spod krzaczka poziomek
taki mały maleńki
który nie sięgał nawet do spodu jej sukienki
stał się ogromnym zamkiem
z wieżyczkami i krużgankiem
na dziedziniec karety właśnie zajeżdżają
tłumy gości się zjeżdżają
co się dzieje?- Basia pyta
królewskie wesele - odpowiada jakaś kobieta
Basiu do zamku dostać się musimy
dziś twe zaślubiny
jesteś córką króla
poślubisz króla Artura
krasnoludku co ty pleciesz
ja jestem jeszcze dziecię
spójrz na siebie jesteś dorosłą dziewczyną
piękną zdrową miłą
ja muszę cię pożegnać radź sobie sama
w tym momencie do Basi podeszła dworska dama
o tu jesteś pani - pokłon jej złożyła
musimy się pośpieszyć - oświadczyła
do zaślubin niewiele czasu zostało
a pracy mamy nie mało
król Artur już przyjechał
tam stoi jego złota kareta
godzina zaślubin wyznaczona
jutro opuścisz zamek jako jego żona
kilkanaście panien Basię okrążyło
i do zamku poprowadziło
szybko ją panny rozbierają
i do wanny zanurzają
polewają wonnościami
nacierają olejkami
raz jedna raz druga ją naciera
potem delikatnie gąbką przeciera
Basia w wannie się rozmarzyła
nagle ktoś dolał wrzątku - Basia się oparzyła
oj! gorąca woda - krzyczy - parzy
zaraz się tu ugotuję usmażę
cztery służebne panny
pomogły Basi szybko wyjść z wanny
parzyć na chwilę przestało
ale w głowie jej zaszumiało
Basia się zachwiała
głowa ją rozbolała
duszno się jej zrobiło
serduszko szybko zabiło
co się dzieje?
zaraz chyba zemdleję
oblała się potem cała
gorączki biedaczka dostała
bardzo osłabiona
padła w czyjeś miękkie ramiona
z trudem otwiera oczy
a tu zatrwożona mama na nią patrzy
Basiu! Basiu!- woła
rękę przykłada do Basi czoła
Basia jest rozpalona cała
za długo na słońcu leżała
mama do cienia ją przenosi
wypij Basiu tę wodę z sokiem prosi
wilgotnymi ręcznikami córkę okłada
Basia jest cała blada
na pomoc przybiegła ciocia Ala
oby nie trzeba jechać z Basią do szpitala
a mama prosiła
by Basia na słońcu się nie prażyła
na szczęście Basia szybko lepiej się czuje
że nie posłuchała mamy mocno żałuje
nie będzie więcej na słońcu plackiem leżała
solennie to mamie obiecała
