Wierszyk dla dzieci - Słoneczniki
Uśmiechają się do słońca,
jak do brata promiennego.
W nich urody podobieństwo,
lecz zależne są od niego.
Słońce wisi hen w kosmosie,
świat ogrzewa promieniami.
One rosną na ogrodach
tu na ziemi razem z nami.
Pulowerek chroni oko,
początkowo barwy białej.
Gdy dojrzeją są wysokie,
wówczas środek poczerniają.
Skubiąc ziarnka, nie jest nudno,
po nich mózg lepiej pracuje.
Kiedy niebo jest bezchmurne,
witaminę D dozuje.
Słoneczniki rosną w górę,
słońce na dół rzuca ciepłem.
Gdy rozgarnie zimne chmury
kwitną kwiaty i jest pięknie
Słońce świeci także zimą
musi topić lody twarde
one więdnąc chcą odpocząć,
by znów wzrosnąć nowym ziarnem.
Aldona Latosik
4 VII 2013