Wierszyk dla dzieci - Wietrzne harce
Wiatr rozbujał w parku drzewa -
swą piosenkę skoczną śpiewa.
Rozkołysał wiotkie trawy,
porwał krzewy do zabawy.
Brzoza cała się chybocze -
rozpląsała w rytm warkocze.
Młoda wierzba zapłakała -
długie witki pogmatwała.
Klon w podskokach liście gubi,
których rzeźbą wciąż się chlubi.
Świerk pochyla czub w ukłonach.
Leszczyna też rozbawiona.
Dąb choć stary, ale jary
prosi lipę w tan do pary -
poplątali już gałęzie,
aż strach myśleć, co to będzie?!
Igiełkami sosna trzęsie...
Tańczy falą staw na rzęsie,
a łabędzie po nim białe
w takt żeglują doskonale.
Teraz gwiżdże wiatr w konarach
i usilnie tak się stara,
by zapiszczeć na fujarce
utrzymując wietrzne harce.
/Barbara Śnieżek/
12.12.2013
