Wierszyk dla dzieci - Latanie na bocianie
Idzie dziewczynka polną dróżką
Przytupuje lewą nóżką
Przeskakuje przez kamienie
I podgląda skalne cienie
Patrzy w chmury
Liczy ptaki, aż tu nagle
Niespodzianie przyleciała
Na bocianie żabka mała
Zielona żabka boćka się nie bała
Bo to odważna panienka
I niczego się nie lęka
Polubiła pana Boćka, skrzydlatego
Sąsiada z mokradeł, z czerwonym
Dziobem i czerwonymi nogami
Uwielbiała latać na nim nad chmurami.
Patrzyła wtedy na świat z góry,
Podziwiała lasy morza
Pokochała też kosmos i przestworza.
Patrzy na nich dzieweczka i myśli;
Może i ja kiedyś polatam na bocianie
A ja jej na to
Wystarczy pomarzyć a cud się stanie.