Wierszyk dla dzieci - Zajączek
Zajączek, marzyciel młody,
kicając po łące,
nie chciał wyglądać
jak inne zające.
Znużony był szarością.
Szarzy bracia, płowe siostry,
a on chciał być kolorowy,
być jaskrawy, być widoczny.
Stare zające przestrzegają,
nic to dobrego,
zbyt widoczny zając.
Bajki to do siebie mają,
że marzenia się spełniają.
Więc marzyciel zając,
po drodze kicając,
znalazł kurtkę kolorową,
a do tego prawie nową.
Z żółtym kołnierzem,
błękitnym kapturkiem,
z czerwonymi rękawami,
i ozdobnym sznurkiem.
Marzenie spełnione,
chwili nie zwlekając,
pokicał na pole,
już kolorowy zając.
Na polu, kolorowej plamy
trudno nie dostrzec,
to też natychmiast
orzeł go spostrzegł.
Jak pierzasta strzała,
wypadł z za chmury,
runął na zająca
i wbił weń pazury.
Przypadek tylko sprawił,
że zajączka od śmierci
gruby kołnierz wybawił.
W nim to orzeł
zatopił swe szpony.
A szarak z kurtki uwolniony,
kozła fiknął, skoczył w krzaki ...,
i zniknął!
Odtąd mądrzejszy zajączek
kica znów po łące,
ale w szarym futerku,
jak inne zające.
Maluch zrozumiał,
że warto starszym wierzyć.
Prawd samemu dochodzić też można ...,
lecz można nie przeżyć!
